"BANA ÖZEL"

BANA ÖZEL

Dupduru/kadifemsi/ebruli/ bol ışıklı günlerden biri…

Hüzne sevk eden o sesler kandırıyor yalnızlığımı

“Hoş geldin” Hüsnü ARKAN, “Çal Kapımı” Birsen TEZER…

bi dere kenarında elini başının arasına alıp dalabilmek

sigaramı sokak ortasında içebilmenin verdiği taşrada özgürlük hissini özlemek

büyüdüğümü zannederken küçülmek

dimdik olduğumda sırtımdan vurulmak

uyuduğumda her daim uyanacağımı bilmek

Kıyıya vuranları seviyorum dibe vuranlardan çok…

Dalamıyorum hayatın sığ sularına

Eğreti duruyorum

İmitasyon hayatta.

Kabalaşamıyorum bile, beni acıtanı bile isteye kırmak istediğimde

Oysa en çok kırılmayayım diye kabuğuma çekilmeyi öğrendim sanırdım.

Yere düşen bi nesnede,

Ertelenen bi düğünde,

Gidilmeyen ülkede,

Yok olan bi sözcükte arıyorum hayatı

Döne döne/ yana yana/ yana yakıla/ susa susa

Kendime susmayı isteyecek kadar nasıl öldürdüm kendimi?

İnsan sevdiğine kıyar mı? Kıyar, öldürmezse/ ölür

Kocaman kalbim var

Minnak duyarlılıkklarım

Aynılıkları yaşayıp sıkılanlardan farklılıklarım

Ötelerim var bi yığın

Dışarıdan görülmeyen

Anlattıkça eriyen...

Konuştukça batan biriyim sanki

Hadi konuşturuyorum kendimi, ezberlediğim repliklerle yaşıyorum diyelim

Birileri konuştukça, çare dedikçe, önerdikçe tahammülsüzlük…

Birbirine dokunamamanın sancısı

Yanından yöresinden geçemediğimiz hayatlar

Anlama çabamı bırakmama rağmen algıladıklarım

Gözümü kapattığımda fısıltılar, uğultular

Müziğin gürültü olduğu an’lar

Gülemeyecek kadar gülümsemek

Duraksamayacak kadar yürümek

Yalnız…

Tek isteğim kendimden

Kendimi bırakmasın yarı yolda

Yan yana yürüyelim/

yol çatallaşınca ben geri dönerim