“TORPİL”Lİ BİR GÜNÜN SIRADANLIĞI…

Olur öyle bazen…

Yaşadığımız anın,

yarattığımız heyecanın,

içimize kaçan mutluluğun,

 coşku hıçkırıklarının,

dışavurumcu duyguların,

aklımızı başımızdan almışlıkların,

dilimize dolananların,

mırıldandığımız şarkının,

rüzgar gibi geçti günlerinin

tekrarı mümkünmüşçesine ortamını, mekanını, alet edevatını, takım taklavatını hazır edip “o an”ın bizde bıraktığı duyguyu yaşamak için özlemle yola düşmek….

Olmaz bir türlü… Olabilemez…

Tekerrürden ibaret hayatta, her gün yaşadıklarımıza gözümüzü kapatıp kulağımızı tıkayıp normalleşirken, körlüğümüzde kayboluruz da, aynısının tıpkısını yaşamak için nafile didiniriz. Kaybolana ağıt, geçmişe güzelleme, yitirilmişliğe övgü… Yetmez.

Olur olur bal gibi olur

Yağmayan yağmurda el ele yürümek

Bir çay içip üşümek

Simit yiyen mutlu gençlere bakıp gülümsemek

“Torpil”li bir İzmir akşamüstünde, Karşıyakalı tişörtleriyle son derece memnun bilet satan amcalarla gözgöze gelmek

Vapura binmek.

Midye yemeden dönmek.

“Aydınlık”çı abilerin tok sesini dinlemek

sırt çevirenleri izlemek

Bir çocuğa anlatmayı denemek, becerememek

Sarmak sigarayı.

Şansına güvenip kazı kazana para vermek

Yamulmuş çay kaşığıyla kazı kazı kazı, kazanamayacağını bilerek

Kalabalıkta tanıdık bir yüz görmek

İnsanları hiç tanımadığını düşünmek

Martılara atacak simidi de

Kedi-köpeğe verecek mamaya cebinde de çantanda da yer vermemek

Verenlere imrenmek

Günü batırmak

Alsancak’a mı, Pasaport’a mı uğrar önce bu vapur diye düşünürken, “vapur eviJ”ne ulaşıvermek

İskeleyi şaşırdıklarını inecekleri anda fark edip geri dönenlerin telaşına gülümsemek

İyi düşünmek

Güzel düşünmek

İçinden sisler geçen denizde dalgaları sindirmek

Ruhunu dindirmek

Hafta içi telaşını yaşayan onca insan arasında,

Sigara içen öğrencilerle yan yana

Kaybolmadan

Kendine gelmek

Kendine gelmek için yola düşmek amacına ermek

Çok mes’ut muyum.

Değil.

Hal bu ki…

İnsan içine çıkmak

Sığ suları boylamak

Ve yorgun

Ve bitkin

Ve sessizliğime gömülerek

Dönmek

Ne mümkün

Ümitli olabilmeyi becermemeyi en derinden istemek.

Huzuru “an”lık yakalamak

Yine, yeni, yeniden

İmkansızda tepinmek

Ne münasebet!

Simide gevrek diyebildiğim gün de
gelecek

Kısa ve ÖZ